ارتباط خطای فاصله بین زبان و کام در رادیوگرافی پانورامیک با نوع رابطه اسکلتال فکی

زمینه و هدف : خطای فاصله بین زبان و کام در رادیوگرافی پانورامیک در صورتی ایجاد می شود که بیمار نتواند زبان را به طول کامل به سقف دهان بچسباند. در صورت بروز این خطا، تفسیر رادیوگرافیک ناحیه به سختی انجام شده و رادیوگرافی ممکن است از ارزش تشخیصی هم برخوردار نباشد. تحقیق حاضر با هدف تعیین ارتباط خطای فاصله بین زبان و کام در رادیوگرافی های پانورامیک با نوع رابطه اسکلتال فکی انجام شد.   روش بررسی: در یک تحقیق توصیفی- مقطعی، 494 رادیوگرافی پانورامیک از بایگانی بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی تهران انتخاب و وجود یا عدم وجود خطای فاصله بین زبان و کام در آن ها تعیین گردید. ارتباط وجود خطا و جنس، گروه سنی و نوع مال اکلوژن بیماران با استفاده از آزمون chi-square از نظر آماری بررسی شد .   یافته ها : از کل تصاویر؛ 346 مورد (0/70%) دارای خطای فاصله میان زبان و کام و 148 مورد (0/30%) فاقد این خطا بوده اند. 1/74% رادیوگرافی های بیماران مذکر و 9/66% تصاویر رادیوگرافی افراد مؤنث دارای خطای فاصله بین زبان و کام بوده اند. در افراد واجد مال اکلوژن های cl i (3≥ anb ˂1)؛ cl ii و cl iii به ترتیب 6/65%، 1/73% و 4/67% نمونه ها دارای خطا بودند. همچنین، فراوانی خطای فاصله بین زبان و کام در گروه سنی 14-5 سال و 15 سال یا بالاتر هم برابر 2/72% و 8/58% بود.   نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق، تفاوت های معنی داری از نظر وجود خطای فاصله بین زبان و کام برحسب جنس و نوع مال اکلوژن دیده نشد ولی با افزایش سن بیماران؛ موارد خطای فاصله بین زبان و کام در رادیوگرافی های پانورامیک به صورت معنی داری کاهش پیدا کرده بود.